Zoals de meeste van jullie weten heb ik eerst een jaar anoniem geblogd voordat ik mijn gezicht op mijn blog plaatste. Dit deed ik omdat ik bang was gepest te worden of nare reacties te krijgen. Op de dag van vandaag ben ik súper blij dat ik de stap heb gemaakt om niet meer anoniem te bloggen. Nu ik er over na denk vind ik het zonde dat ik anoniem geblogd heb. Ik had veel meer uit mijn blog kunnen halen als ik het vanaf het begin had gedaan. Gelukkig heb ik nu wel veel ervaring opgedaan om ook jullie te helpen.

Ik krijg namelijk heel veel de vraag “hoe heb jij de stap gezet?” “Wat zou jij mij aanraden?” en ga zo maar door. Het leek me leuk om deze vragen in een artikel te beantwoorden zodat ik al mijn ervaring in dat jaartje met jullie kan delen. Let dus wel op, dit is mijn ervaring en mijn mening. Iemand anders kan dit anders zien.

Goed. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Laat ik beginnen bij het begin. Ik begon een blog, en toen? Ik was bang gepest te worden, daarom besloot ik een anonieme blog te starten. Ik was toen volgens mij een van de eerste, ik kende toen geen andere blog die dat deed. Ik vond het bloggen heel erg leuk, maar ik miste iets. Ik kon geen full-face looks maken, geen outfits laten zien, oké dat kon wel. Maar dan wisten jullie alsnog hoe ik er uit zag en dat wilde ik absoluut niet. Het eerste halfjaar vond ik dat nog leuk, maar daarna begon het nadenken. Moet ik mezelf niet gewoon bekend maken? Bekend maken wie er echt achter deze blog zit? Maakt dat mijn blog niet veel leuker en interessanter?

Ik begon ook met diary’s maken, maar ook daarin kon ik niet meer laten zien dan “op de fiets” met een foto van een klein stukje fiets omdat ik niet wilde dat mensen wisten wat voor een fiets ik had. Een foto van mijn eten. Maar ook niet meer. Ik vond het wel leuk om te doen, maar ik merkte dat jullie het niet interessant vonden en dat begreep ik. Ik vond het uiteindelijk zelf ook niet leuk. Na één of twee keer diary maken was het niet meer leuk.

Toen besloot ik dus op 21 december mezelf bekend te maken in een artikel met foto’s. Ik begon een beetje zacht met bekend maken. Ik maakte foto’s waarin je mijn hoofd wel kon zien, maar niet heel goed. Misschien ken jij de foto’s nog wel, deze heb ik namelijk regelmatig ook laten zien in andere artikelen.

Op de dag van vandaag ben ik ontzettend blij met de grote stap die ik heb gemaakt. Ik maak nu outfit foto’s, foto’s van make-up looks en zelfs filmpjes! Ik had dat echt nooit durven dromen op het begin van mijn blog.

Dit is mijn verhaal, maar wat zijn nou eigenlijk (naar mijn mening) de voor en na delen van anoniem bloggen. Wel of niet anoniem?

Nou weet ik uit ervaring dat de meeste meiden niet willen bloggen omdat ze bang zijn er gepest mee te worden. Net zoals ik dus. Dan is inderdaad de beste optie om dus maar anoniem te gaan bloggen.

Maar waarom niet meer uit je blog halen dan dat je kan? Als je niet anoniem blogt, word je -mijn ervaring- sneller uitgenodigd voor pers events, krijg je leuke reacties op school, hoef je niet op te letten of je hoofd niet op een foto staat en ga zo maar even door. Ik kan heel veel redenen opnoemen om mensen te overtuigen dat het onzin is.

Voor de gene die anoniem bloggen, maar toch graag niet anoniem bloggen. Het is jouw keuze, maar als je het wilt zou ik het gewoon doen! De eerste stap is moeilijk, maar als de stap er is krijg je er 9/10 keer geen spijt van. En krijg je er toch spijt van? Verwijder al je foto’s en hoppa, je bent weer anoniem!

Ik ben heel erg benieuwd naar de meningen van anderen en daarom wil ik je graag uitnodigen om je mening achter te laten in de comments! (:

Liefs,
Julia